Karanlık Ve Tako İlişkisi

İnsanların çoğunluğu zifiri karanlık bir yere girmekten korkarlar.

Kafalarında bir şüphe vardır çünkü. Ya içerde bir şey varsa. Ya ayağımı bir yere carparsam. Vb milyonlarca korku sebebi...

Karanlığın içinde sadece bu somut varlıklar yoktur. Bazı duygular da karanlığın içindedir.

Örneğin kaygı;
Bir kızdan hoşlanırsın. Onunla sevgili olmak istersin. Hayaller kurarsın. Parka götürürüm dersin. Yada daha ne hayaller. Ama bunları yapmak için kız ile konuşman ona çıkma teklifi etmen gerekir.

O çıkma teklifi karanlığın içindedir mesela. Onu ordan almak istersin. Ama o karanlığın içinden tekrar çıkamamaktan korkarsın.

Ya red ederse. Ya kırıcı cümleler kullanırsa vb milyonlarca sebep.

Onca hayalin kırıklığı seni o girmek istemediğin karanlıkta mahsur bırakır.

Ve o karanlığa girdiğin zaman hayatın asıl gerçeklerini görürsün.

Karanlığa girmek için çok acı çekmek gerekiyor. Ve içine girince de bir daha çıkasın gelmiyor.

Çünkü dışarı çıktığında daha çok acı çekmekten korkuyorsun.

O girmek istemediğin karanlık artık çıkmak istemediğin senin aydınlığın oluyor.

Şimdi gelelim Takoya. Tako o karanlığa gireli 6 sene oldu.

Ve o karanlıktan çıkmak yerine yada karanlığın içinde oyunlar oynamak gülüp eğlenmek yerine karanlığın kapısında bekçilik yapıyor.

Aydınlıktan gelen insanları içeri almamak için.

Bildikleriyle tecrübeleriyle insanlara umut olmaya çalışıyor ve onları o karanlığa sokmamak için elinden geleni yapıyor.

Sadece aydınlıktaki insanları değil karanlıkta bulduğu, tanıdığı insanları da aydınlığa çıkarmak için elinden geleni ardına koymuyor.

Bir_Garip_Tako_Ben🖤