Karanlık umut Şiiri - Can Arayan

Aşılmaya çalışılan uzun sokaklar,
İlerledikçe düşüyor parıltılar.
Kayboluyor sanki.
O ahenkli alaz.

Epey zaman gözümü aldı,
Bakamaz oldum kimi zaman kör.
Umut ise yaşamak olsun;
Sonsuz değil ya bu yol.

Elbet geçer, elbet biter.
Uzatan da kısaltan da sen,
Sadece sen, sadece ahenk.
Belki bir beklenti olsun.

Her zaman şaşmaz o çalar saat,
Günden güne çoğalır bu karanlık.
Boynum bükük, gözlerim kısık.
Bugün hiç çalmadı çalar saat.
Can ARAYAN