Sessiz karanlık bir gece,
acının ve karanlığın çemberindeyim her gece.
Bir direniş başlar ortasında karanlığın,
direncin doruğuna varınıldığı saatlerde,
yani acının artık dayanılmazlaştığı saatlerde
yorgun düşer yüreğim, aldığı darbelerle çelikleşmişsede,
atar silahını çekilir köşesine
ve sonra gün aydınlatır dağlar yücesini,
umudu haykırırcasına ve namussuzluğuna inat hayatın.
Kayıt Tarihi : 28.10.2017 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!