Kalp sensiz bir başka atıyor bugün
Gözler seğiriyor eller titriyor
Yürek senin acınla sendeliyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
Yüzüm hiç gülmüyor yürek yanıyor
Gönül dili söylüyor ses çıkmıyor
Virane duvarda yankı bulmuyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
Hayalin gözde asılı duruyor
Duvardaki resmin içli bakıyor
Yürekte ki yara farklı kanıyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
Soğuk odam sensiz ısınmıyor
Etraf donuk canlı kul bulunmuyor
Başım dumanlı yastığa varmıyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
Sensizlik çile yük bana yaramıyor
Gönlümde hoşnutsuzluk yer tutuyor
Uzuvlar kilitleniyor sen diyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
İçimde arzun coştu can acıyor
Gözlerden yaş damlamıyor akıyor
Her şey seni andırarak gel diyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
Sensizlik suskunluğunu bozuyor
Telepatiyle çok şey anlatıyor
Aynadan odam dağınık yansıyor
Karanlık odama güneş doğmuyor
05.04.2009
Seyfi YiğitKayıt Tarihi : 6.4.2009 10:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)