Karanlık nur
Karanlık gibi verdi gözümde nur görünce
saçlarının aşkıda karaparlaktı ben öpünce
Gül dudağından öptüm ya şiirini yazarım
kalemin ağzı açıldı dili sanki bal arım
Selvi boylum naz giyiminle salınırsın
gönlüm kanıyla sularım eyilir kızarırsın
Yüzünün şiirinde gözlerin bercestedir
kaşlarının belcesi mihrabım namazgahımdır
Ateş kanatlı leblerinden abdest aldım
zülüflerin seccadem burnunu kıblem saydım
Su boynunun akışı arzumun güzergahı
dağların vadilerin saklasın bu günahkarı
Şiirin eşkıyası yüreğimi sevindir
Ateşe verdiğin tenimi öpüşünle dindir
Önce yarım sonra yaramdan kanarım
Seydunayım şifa bulmam kuru çınarım
Kayıt Tarihi : 4.5.2018 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!