Karanlık Köşk Şiiri - Haydar Demoğlu

-*-*-*- Karanlık Köşk -*-*-*-
Bu bir hasret sancısı, tarifsiz acısı, yaşayan bilir.
Parmaklığı, duvarı, göz kamaştırır, dirhemle öldürür.
Ömrün akışını değiştiren bir çileler köprüsüdür.
Şu mahpushaneler binlerce ömrü, törpüleyen törpüdür.
-
Kilitli kapının ardı, kara kaderin karanlık köşkü,
Kader kurbanı burada, zamanın avucunda bir ölü.
İki ümittir, onları hayata bağlayan yaşam gücü
Biri dost ziyareti, diğeri affın verdiği iç güdü.
-
Şu mahpushane sakini; bekâr, nişanlı, evli kimisi,
Kader, yokluk, hırs, güven, ya da fikir kurbanı her birisi,
Zaman geri gelmiyor, faydasız pişmanım demenin hissi.
Burada; teselli, dert ortağı, sırdaş, gözyaşın her damlası.
-
Demoğlu; bu köşkte, ümidinle saçın beraber ağarır.
İçine attığın hisler, ya ölüme, ya vereme varır.
Lal pencere, sağır duvar kurtçuk gibi bedeni kemirir,
Şu mahpushaneler, nice kaderlerin karanlık köşküdür.
Haydar DEMOĞLU