Karanlık İçine Gömsem Kendimi...

Karanlık içine gömsem kendimi,
Mağmadan uzansam Hak'ka firaktan.
Mahşerin cümbüşü zahirdir demi?
Mümin gizli siyahdan,kafir aktan.

Rehgüzar belli mi? Nadanca sual,
Mecnundan da fazla bulunmaz alim.
Kızgın çöl kayası bağrından su al,
Saf,berrak aşkımı bulama zalim.

Kalb-i mutmaine gidiyor tren,
Batinin dermanı o tekke nefsin.
Bilakis gurursa yoldan çeviren,
Ruh-i aşk yolunda sen tek kenefsin.

Yıllardır bir suküt narayım derdim,
Ne ben canıma can,ne can canıma.
Gülistan içinde hep zakkum derdim,
Bir ot dalı yetti heyecanıma.

Bir vehim çakramın çöktü içine,
Tek lahza ayrılmaz,sanki günahım.
Koşsamda kaçamam bir soluk Çin'e,
Dün vicdan bırakmazdı,bugün ahım.

Yakıştı mı sana utan da utan?
O Hak nazargahı kalbi devirdin.
Durma,koş imanı secdedir tutan,
Tevben lebbi sarsın,kalbi de virdin.

Tuzağa düşmeyen kurtulur billah,
İmanı yok eden ya nefret,ya kin.
Gayretin encamı yer fenafillah,
Uzak ırak olmaz Hak'tansa yakin...