Karanlık Gecelerin Güneşi Doğar Elbet

Hüsran gölgesi düştü umudun toprağına
Haksızlık ayaz keser büyütmez hayalleri
Yüreklere acıyı gözlere yaşı salar
Adaleti yanar da vicdanı hiç yanmaz mı!

Duaların feryadı yükselir bedduaya
Serçelerin pençesi kartal yuvası yıkar
İftira kıskacında nefes alamaz Yusuf
Atılır kuyulara yok mu kardeş insafı!

Karanlık gecelerin güneşi doğar elbet
Doğruluğun sancısı yorar ana kalbini
İman ile haykırış cana kefen yırttırır
Düşmanı sevindiren dost hançeri değil mi!

Kul hakkının sarayı yıkılmaya mahkumdur
Hakikatin sillesi er geç indirir yere
Mazlumun ahı tutar yerde kalmaz ahları
Olmasa bunca zulüm sabır taşı çatlar mı