Buluşurken gün geceyle her akşam,
Ben yine sensizim, ben yine yalnız.
Bu mu benim kaderim, bu mu dünyam?
Ben neden kadersiz, ben neden şanssız?
Karanlık çökerken geceye bir bir,
Bir coşkun sel gibi, coşar çağlarım.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
