Karanlık Gecede Bir Adam

Solgun seslerin deri askısında
Eskimiş yüzlü bir adamdı an
Aşk düğümlenirdi bakışlarında
Yorgun usunda zılgıt düğünler

Don tutmuş gecede eşkıya zemheri
Hüzünlü türküler var dudaklarında
İhtiyar yanağında çocuk öpücükler
Direncin isyanı şavkırdı asi yüzünde

Dallarda sevişir iken kar taneleri
Namluda üşürdü zamanın elleri
Aydınlık düşlerdi uykulara serdiği
Karanlığa vurunca gece o ağlardı