Karanlık Eller Şiiri - Kenan Gezici

Işık söndü çok zamandır karanlık.
Dur durak yok ki, şu kör gidişlerin.
Hayali bile sakıncalıydı bir anlık düşün.
Birleşmiyor birbiriyle noktalar elin.
Kör kütük türkü söyler gelen geçen.
Dönüm noktası olsa da önümde.
Rüyalar bir bir yine önüme düşün.
Evet yakmadılar beni yangın mevsiminde.
Ciğerlerim yanıyor bir parça toprak için.
Akıl etmesem, körsem, sağırsam,
Keşke bu kadar fark etmesem.
Yanıyor alın terim, ekmeyim bir de sevdam.
Rüzgâr asi, dinlemez oldu bizi.
Alnı çatıklar bize yeminli.
Güneşi çaldılar gündüzleyin.
Ahırda davar koymaz bunlar.
Ne yar ne evlat bırakmadılar.
Sinsi Adem’e düşman.

Kenan Gezici 02/07/2025