Karanlık Dünyalar Şiiri - Yorumlar

Ter kokuyordu Yılmaz buram buram... Elleri çöl toprağı gibi yarıktı, ayakları çıplak... Eski giysileri içinde hala neşeliydi..
Haftasonu tatilini geçirmek için köyüne gidiyordu.Elinde erzak torbası, ıslık çala çala ilerliyordu arada bir ayağının üzerinde sekerek...Daha yenice inmişti köy minübüsünden...
Yirmiiki yaşlarındaydı Yılmaz.Üniversite okuyordu bin bir emekle..Bu yıl son sınıfındaydı okuduğu okulun..Yaz tatillerinde ya tarla işlerinde çalışırdı başka köylerde, ya da okuduğu ilde çeşitli dükkanlarda iş bulurdu.
Anasını kaybedeli beş yıl olmuştu, babasını ise bir yıl.Yedi yaşında bir erkek kardeşi ile Onaltı yaşında kız kardeşi vardı karanlık dünyasında mutlu.. Görmüyordu gözleri ama, o da seviyordu yaşamı ağabeysi gibi...Şimdi oturmuş küçük bir tepelikte Yılmaz'ı bekliyordu.İndi iki köy ayrımında İbrahim minibüsten. Koşarak tırmandı küçük tepelik yere köy girişindeki..
sarıldılar iki kardeş, öpüştüler doymamacasına.. Küçük İbrahim ablasını tepeliğe bırakıp az ilerdeki ağaçların arasından geçen dereye inmiş oynuyordu arkadaşlarıyla..Yılmaz koluna girdi kızkardeşi Nergis'in, tepelikten aşağıya inip eve doğru yürürken ünlediler ' az sonra geliriz biz de' diye.
Yılmaz erzak torbasından yiyecek ayırıp aldı yanına bir de iç çamaşırı aldı yedek..Özlemişti herşeyi. Evin odalarına bir göz gezdirdi, babasından kalma silahı da aldı yanına.Dere kenarına gittiler..Nergis'i oturtup ağaç altına suya atladı Yılmaz.Hem yorgunluğu, hem tozu toprağı gitsindi üstünden.. Çığlık çığlığa su savaşı da yaptılar İbrahim'in arkadaşlarıyla..
Dere üzerine tahta merdivenden yapılmış köprü görevi gören geçirtmeliğin üzerine çıkıp oturdu, güneşlendi biraz.. Sora da üzerini değiştirip hep birlikte azıklarını yediler... Dere kenarındaki elma ve kayısı ağaçlarından hırsızlık yaptılar, yediler...