Karanlık dağılır bölük mü bölük.
Çekilir uzağa artık ayrılık
Aydınlığın hükmü eşyaya dönük.
Dağılır külhanlar ve şafak söker.
Bin bir pişmanlıkla duyulur ezan.
Neye yaradı der “ Attığım naram”.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
