Karanlık dağılır bölük mü bölük.
Çekilir uzağa artık ayrılık
Aydınlığın hükmü eşyaya dönük.
Dağılır külhanlar ve şafak söker.
Bin bir pişmanlıkla duyulur ezan.
Neye yaradı der “ Attığım naram”.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
