Karanlik Bir Geceydi Şiiri - Mehmet Ücok

karanlik bir geceydi, zalem üstüne zalem
ben geceden de karanliktim,kaniyordu yarem
bitmisti ümitlerim yikildi hayalim yok ki carem
yikilmistim kirilmistim dilim de hep isyan hep sitem

birden bir sesle irkildim,hayretle cama dikildim
korku icinde baktim baktim gözlerime inanamadim
gök yüzü masmavi, kiyamet koptu zannettim
hayir kopmamisti,bir yildiz parliyor du ki hayret ettim

bir Yildiz ki bambaska,paril paril parliyor
sanki bana bakiyor hatta göz kirpiyor
ama ben bakamiyorum gözlerim kamasiyor
mesafeler kapaniyor yaklastikca yaklasiyor

önce anlayamiyor ürküyor ve cekiniyorum
korku degil ama, cünki cok güveniyorum
ama kazanma bulvarinda kaybediyorum
hatami anliyor,diz cöküp yalvariyorum

kirmiyor beni nasil kirsin ki, O bir Melek
artik bende istiyorum ona,ona dogru gitmek
simsiki sarilip Kanatlarina, kanatlarina binmek
ve hic bir daha ama hic bir daha inmemek

Mecnun birakirdi Leylasini, onu görseydi
Kerem Asliya yanmazdi gelecegini bilseydi
yoksa yoksa dün rüyama gelen sen miydin
ayaklarinin altina kirmizi halilar serseydim

hayat verdin bana hayat dolu hayatinla
nese huzur mutluluk verdin mutlulugunla
yasama hevesi verdin bana,sana ait uslübunla
bana güzel bir ders verdin hak bildigin düstürunla