En çok karanlık yerlerde yürümeyi severim ben.
Niye biliyor musun?
Ancak o zaman, aydınlıkta mecbur kaldığım,
Perdelediğim o sahte gülüşmelerimi bırakıp,
Doyasıya somurtup içli içli ağlarım ben..
Kayıt Tarihi : 9.2.2021 08:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dıştan mutlu gibi görünüp iç dünyasında fırtınalar kopan insanlar için yazdığım bir şiir.
Bir çocuğun babası tarafından
istediği halde almadığı şey için
takındığı tavır gibi bir şey olmalı.
GÜZEL BİR TESPİT
TEBRİKLER SAYIN ASLAN
TÜM YORUMLAR (1)