Gecenin gönüllü nöbetçisiydim
Demirden kapıların altından süzülürken soğuklar
Perdeler parmaklıklara kardeş oluyorlardı
Odunlarım direnirken hiddetine ufacık bir kibritin
Üstelik çayım bile yorulmuşken beklemekten
Aynalar cüzzamlı hastalar silüetine bürünüyordu
Köpeklerin çakallarla atışmasını duyarken
Yorgun ülkem şafak bekliyordu
Sakalları birbirine düşman bir adam Sokak lambasının ışığında kitap okuyordu
Koridorlar çürüyen hayatların mateminde
Özgürlüğe düşman teller dehşet saçıyordu
Rütbeli mahkum gardiyanlar
Bölüşürken bir sigarayı
Rutubet kokulu mektuplar zamanın dışındaydı
Kısa boylu battaniye sonuçsuz bir kavgada
Çökerken yüreklere yıllanmış hüzünler
Takvimler bile aynı yaprakta eskiyordu...
Kayıt Tarihi : 12.1.2018 03:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Alaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/12/karanlik-490.jpg)
Hala paylaşılacak bir sigaranın olması güzel
Her ne kadar bir soluğu paylaşmaya sevgimiz kalmasa da
Huzur ve sağlık dilerim
TÜM YORUMLAR (2)