Şehrin ışıklarından gökyüzünde yıldızlar gözükmüyordu.
Işıltılı şehirlerde gözlerinde ki ışıltısını kaybetmiş insanların arasında yaşam mücadelesi verirken, karanlık günbegün büyüyordu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Evet,
"Yaz biter",
Kendine yeterken az, çok...
Yarılandı neredeyse sonbahar,
Kış kapıda!
Ve yoğun bir karanlı, yavaştan...
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta