Ben karanlıkta oturmayı severim
Köşeme çekilir de
Başımı alırım ellerime
Karanlıkta gözyaşlarım görülmez
Silen bulunmaz
Burnunu çekerim,
Hıçkırıklarım duyulmaz
Ben seni özlerim
Karanlıkta anlatırım duvarlara
Başımı avuçlarımla
Sıkar sıkarım
Çıkarmak için seni
Hatıran terketmez beni
Kayıt Tarihi : 29.11.2019 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir arkadaşımın şiir öyküsünü dinledim. Kızım Gökçe geldi aklıma
![Bülent Kalaycı 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/29/karanlik-331.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)