Karanlık Şiiri - Murat Şen

Yine başlıyorum uçsuz bucaksız karanlığın ufkunda,
Güneş doğarken…
Yine seni düşlüyorum zamanın ötesinde,
Hayallerimle…
Sen geldin sanıyorum ansızın güneş doğarken ufukta.
Güneş siluetini gösterdiğinde anlıyorum sen olmadığını.
Olamadın ki o kadar parlak,o kadar berrak olamadın.
Onun yarısı kadar olamadın.
Aydınlanıyor sonsuz karanlık yavaş yavaş,
Aydınlığı özleyen sonsuz kaderim aydınlanıyor.