Aydınlık, yok olur gözlerden, karanlığa bırakır yerini.
Kaplar her yeri karanlık, aklını, gözünü, derini...
Gözünü kapat ve seyret, ne göreceksin bir anlık,
Ne boyanır, ne çizilir, hala taze karanlık.
Karanlık: Kimine göre zindan, kimine göre hürriyet,
Kimine göre korku, kimine göre emniyet...
Karanlık, tutsağı özgür yapar, özgürü tutsak,
Karanlık, hep aynı ne kadar yaşarsak yaşasak...
Karanlık yıkasa bizi, hep geceyle arınsak.
Karanlıklar... Karanlıklar... için benim içimi,
Alıp da götürün benden, şeytan denen piçimi...
Kayıt Tarihi : 19.1.2007 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!