Bir geceydi, sessizlik, üstüme çöken bir duvar gibiydi.
Sonra senin tenin karanlıkta gizlenen bir sır
ve ben, o sırrı çözmeye çalışan kör bir mahkum.
Dudakların bana değdiğinde,
zaman büküldü,
ben var mıydım, sen mi vardın,
yoksa yalnızca suskun bir boşluğun çırpınışı mıydık?
Her dokunuşunda içimde bir parçanın koptuğunu hissettim
ama aynı anda bütünleştiğimi de.
Acı ile haz birbirine karıştı
ve ben senin bedeninde kaybolurken
kendime en çok orada rastladım.
Biz sevişirken dünya küçüldü,
duvarlar üstümüze kapandı
ve yalnızca senin nefesin
bütün evreni ayakta tuttu.
Aşk
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 11:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!