Karanlığın Gölgeleri Şiiri - Atilla Güler

yanık tenli bakire bir güne hazırlanıyordu gece tüm ihtişamıyla
seğirtirken hırlısı hırsızı döşekleri kollarının altında
bir esneme tufanında şaha kalktı
soğuk kalp atışları bıraktığın çocukluğumun masumiyetinde
/…/
-düş-
/…/
aşka dalıp bir daha çıkmamaktı derinlerinden tutsaklığının
vurgununun
yıkıldım
yangınına sürdüğüm yüz cenneti getirecekti ya hani
cehennemlerde alev aldım
/…/
sırtladım tümünü yanlış saatlerdeki yaşlı yalnızlığın
ağır aksak şarkılar yazdım
susuşlarıma sır çektim kaleleri yerle bir edip
gel dedim
kal dedim
dön dedim
/…/
dinlemedin

ne gariptir ki
her attığım adımda sana
kilometrelerce uzağa verdin kendini
rüzgarının ardında
...bittim

ve çalıştıkça uzaklaşmaya senden
kaçtıkça büyünden
inkar ettikçe seni sevdiğimi
bir nefes ötemde bittin
minik bir kır çiçeği gibi
/…/
karanlık bir adım ötemde
/…/
neredesin?