Karanligin Garson Yerinde

Dilde agit hatirda hüzün
Kim kimin aklindan onca zaman sonra ancak gecebildigine
Söretini elden aldirmis pavyon sokagi gibi mat isiklarda pasli tabelalarla
Yoksul bir durak donuk bakislara rehin
Sessizligin sürükledigi caddeboyu geceye göz kulak olarak
Takdiri zor olanin hakkini verircesine en kaba ve görünür yerdeki hesaptan
Diyetini ödesen yapraklar tanik oldugu herkes adina sanki
Kapanip kaldigi yerden icini dökmek izdiraba derde göre
Ev
Yol
Sokak
Garson terasi ve nsan mahlesi sorup bakarak
Heryerin sustugu yere atesten degirmen ögütülmüs küllerle
Kapisi acik ortaliklari örtüp kaplayarak
Kiyak cekip karanliga yoklugun kitabini yazan bilgin
Kopan kasirgalarin hiddeti siddeti öfkesi hircinligi dindikten sonrasi
Sönmüs solmus iklimsiz mevsimsiz yanlis bir hayata
Bir odanin icinde kivranip dönen kavislerin ortaliklardan silinip kaybolmaya
Yilgin yorgun nal seslerine
Ve nasil rüyasina uyandiysa,
Tekrar dalip giderek öylemesine

Nisan / 21