Her zerresi, bin pınarda yıkanmış
Yalnız karanlığın gülüsün a gız! .
Tığ olsun, teninden fışkıran renkler
Örsün yüreğimi, yürüsün a gız! ..
Gız.. sen; şu başımın belası mısın?
Şu gönül evimin kirası mısın?
Hangi yola düşsem, varır yanına..
Şu gara bahtımın, garası mısın? ..
Uzat ellerini, uzat öteden! ..
Al şu yüreğimi, ya bırak birden
Bırak emzirmeyi karanlıkları..
Güneşler uçuşsun ellerimizden! ...
Gözler, bilmecesi bu Kainat’ın
Denizinde nice canlar boğulur!
Gız gözlerin oklarına dikkat et!
Her çekişte bin bir feryat duyulur! ..
Her zerresi, bin pınarda yıkanmış
Yalnız karanlığın gülüsün a gız! ...
Gülüsün, nurusun, sevdası lakin
Şu garip gönlümün neyisin a gız? ! ..
Kayıt Tarihi : 10.10.2005 15:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Tevfik Ozan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/10/karanligin-cekirdegi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!