Karanlığı Defet Şiiri - Ufuk Arslan Kaman

Aydın olsun yolum diyorsan eğer,
Karanlığı defet ilimle ey can,
Okumak dünyada her şeye değer,
Karanlığı defet ilimle ey can.

Oku diye başlar o yüce kitap,
Yaratandan bize söylenen hitap,
Bir zalim elinden düşersen bitap,
Karanlığı defet ilimle ey can.

Düşünmek insanın özünden gelir,
Tatlı dil dostların sözünden gelir,
Düşmanlık cehalet yüzenden gelir,
Karanlığı defet ilimle ey can.

Denizler Hak diye çırpınır durur,
Çöller güneş ile kavrulup kurur,
Cehaletse nice canları vurur,
Karanlığı defet ilimle ey can.

Bir yere varılmaz nefretle kinle,
Aydınlansın her yer ilimle fenle,
Ata’mın, Pir’imin sözünü dinle,
Karanlığı defet ilimle ey can.

Ufuk der ilimsiz ummana dalma,
Boğulup kalırsan sitemler salma,
Toprağın altında ışıksız kalma,
Karanlığı defet ilimle ey can.