Karanlığa Üflenen Özlem Şiiri - Özkan Ka ...

Anlık tozların düşlerinde solukla yürüyen
Damarlarımın ininde uğultulu seslerle gezinen
İsmin canıma mimlenmiş, cismin kanıma damgalanmış
Benliğimi ansızın sisliyerek kazınan
Uzaklıkların çöl seraplarında buzlanarak oyalıyan

Yitik gecenin kaldırımlarında seninle süzülen
Sahiller boyu sürüklenerek dalgalarla tokatlanan
Yıkık bir sevdanın kanlı hecelerinde sayıklayan
Geçmişin yosunlu taşlarını ayıklayan
Seni viranelerin yollarında arayan

Geçmişin aşılmaz iklimlerin ardında kalmıştım
Bende: savurucu esintilerle feryat kopartım
Sana olan özlemi kendime hapsettim
Düşüncelerim le delinmez duvarlarda büzüldüm
Yüreğimin yangınlarını korlayan taşlarla üzüldüm

Hayatımın aynasında hicranla duran
Tebessümün kalbimi hançerliyerek alnımda donan
Geleceğin serhatlerini mecnun misali dağlayan
Hüzünlerin tokmakları ile mahsun timsali ağlayan
Hülyalarına ördüğüm kumaşlarım yırtınan
Karanlığa üflenen özlemle tutuşan
Sevdanın zamanlarına zincirlenen: Maktul