“Kendime ördüğüm kozanın içinden, kanatlarında sevgi taşıyan bir kelebek çıkmayacaktı hiçbir zaman… Çıkmadı… Derdim evrim geçirip, dünyanın en harika varlıklarından biri olmak olmadı hiç… Bu kadarına cüret etmek benim haddim değildi.”
Bir adam peydah oldu gecenin koynuna,
Bir fahişe kesti göbek bağını,
Öpüşü yaktı ciğerlerini,
Terledi elleri,
Ağlamadı...
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta