Karanfil Sokağın Kızları

Kiminiz bir banka oturmuş,
Kiminiz ayakta, geyik muhabbetinde.
Cilveniz, havanız yerli yerinde.
Karanfil Sokağın güzel kızları!
Daha çiçekler açmadan,
Yazı getirdiniz bu sokağa.
Açılıp saçıldınız, erkenden.
Yanı başınızdaki mağazalar gibi
Neyiniz var, neyiniz yok sergilemektesiniz.
Onlar haftada bir gün kapalı;
Siz her gün burada, mesaidesiniz.
Yok mu sizin kiminiz, kimseniz?

Bu sokakta aşklar komada, sevgiler hastanelik.
Aşklarınız yapmacık, sevgileriniz günübirlik.
Maymun iştahlı mısınız, bre yavrular?

Kiminizin elinde dershane defteri,
Güya okuma sevdasındasınız!
Önce edep mektebini bitirirseniz, daha iyi olmaz mı?
Karanfil Sokağın cici kızları!
Aklınız bir karış havada.
Cazda, barda, diskoda.
Aranızda suskun biri var, bilmem farkında mısınız?
Biz erimişiz acıların tavında.
Dünyamız farklı, bre yavrular!
Neler düşündüğümü hayâl bile edemezsiniz.
Anadolumun Ayşe’si, Fatma’sı; tarlada, fabrikada,
Bilemediğiniz işlerde, üç kuruş için
Dört mevsim ter dökerken;
Siz burada, blucinli sevgililerinizle sarmaş-dolaş,
Baba harçlığı tüketme peşindesiniz.

Karanfil Sokağın cilalı kızları!
Onlar; nasırlı elleri, solgun tenleriyle
Sizden daha güzeldirler.
Anadolu kokarlar, toprak kokarlar.
Sizin parfümleriniz, onların yanında hiç kalır.

Hayattan beklentiniz nedir, söyler misiniz?
Sizi, lüks bir yaşam bile mutlu etmeye yetmez.
Felsefeniz, zevk üzerine kurulmuş;
Güzelliğiniz beş para etmez.

Sizden ne köy olur, ne kasaba.
Mayanız bozuk, bre yavrular!
Hovardalık, uymaz bizim hesaba.
Sevgimizi söylemeye bile, yüzümüz kızarır.
Bir sır, bir tılsım gibi saklarız çoğu zaman,
Kalbimizin en özel, en gizli köşesinde.

Karanfil Sokağın dünyalık kızları!
Cisminiz güzel, kaportanız son model.
Fakat, manzaranız aldatıcı.
Sarışın, esmer, kumral farketmez.
Yapınız tamam, şemalınız yakıcı;
Ama çimentonuz noksan, bre yavrular!

Karanfil Sokağın güzel kızları!
Bizim gönül, bu sokağa park etmez.
Bana sorarsanız, güzelliğiniz beş para etmez.
(21.03.1999 Cumartesi. Ankara)