Bir kemanın yorgun ezgilerinde
boşluğa bakarken gözlerim
ve bitti derken sözlüğümdeki kelimeler
ve düşlerken ölümümü üstüne basa basa yalnızlığın
kuşlar bensiz uçuyordu
Bir şimşek çakışıyla aydınlandı dünya
kabuslu bir gecenin sabahında
Karanfilin ağırbaşlı kokusuydu
çok uzaklardan gelip beni bulan
ve yavaşca dokunan omuzuma
O an değdi ilkbahar alnıma
İçimde yeşeren sebepsiz sevinçler
karanfil kokuyordu
Umutların soluğu dolandı boynuma
ve varlığında kahpe hayatı bağışladım
ve kefensiz gömüldü acılarım
Karanfil kokarken dünya
kuşlar ellerime konuyordu
Buyur dedim
Buyur yüreğime karanfil kokulu aşk
hoş geldin, getirdin safalar
sen bana gençliğimden yadigar
Kayıt Tarihi : 19.7.2005 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
alırmısınız
şiirinizle ağırlaştı iyice
sevgiyle atesinsesi
Buyur yüreğime karanfil kokulu aşk
hoş geldin, getirdin safalar
Kutlarım T.Öğer KOÇ
Tebrik ederim
Saygilarimla
Harun Yigit
TÜM YORUMLAR (8)