Yakışınca yakasına taktığı karanfil,
aşkını hep yanında taşıdı.
O şehir senin,
bu şehir de senin...
Çünkü şehirlerle hiç bağdaşamazdı.
Uzaktan bakınca yakındı herkese.
Yakından bakınca uzaklaşırdı.
Yapışınca yakasına aşk adlı fakir,
yakasında karanfili şiirlerle tanıştı.
O şiir benim,
bu şiir de benim...
Çünkü şiirlerini paylaşamazdı.
Uzaktan bakınca uzaktı herkese.
Yakından bakınca yakınlaşırdı.
Yüzyıllardır unutmadığı eski sevdası,
o karanfil kadın,
terk etmedi onu hiç.
Yakasında dolaştı.
03 Nisan 1995
Aşkın GüngörKayıt Tarihi : 11.4.2003 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakından bakınca uzaklaşırdı. .............
Uzaktan bakınca uzaktı herkese.
Yakından bakınca yakınlaşırdı.
..Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (1)