Karanfil - 1 Şiiri - Eren Erdem 2

İnsan kendi sessizliğinde boğulur bazen.
kelimelerden daha ağırdır sessizliğin yükü.
Hayallerim kadar fazla gözüküyor yolum
Bir kağıda yüklerim düşlerimi de sessizliği de
Vururum uçsuz bucaksız dört nala yalnızlığı

Sırtlarım bazen de kendimi ve dostları
Hafif gelir bana bu ağırlık ya
Dönüp baksam neyim var üzerimde
Sahtesinden farksız kaliteli kişilikler
Duygusunu içten içe çürüten bir kurtçuk