Tekerleğin icadından beri yuvarlanıp gidiyoruz.
Ben de süper güçlerim olmadığı halde dünyayı kurtarmaya çalışıyorum. Yuvarlaklığından.
İşin kötüsü bir de ben, devrik yaşıyorum kamyonun icadından beridir ki. Karanlıktan korkan bir sokak lambasıyım ve güneş doğana dek kendime şarkılar fısıldıyorum.
Şarkılar da beni anlamıyor.
Ben bu çağın insanı değilim, çok var daha benim çağıma. Gelince uyandıracaklar diye ummaktan başka çare yok.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta