Karamanlı Ozanın Duyguları

Karamanlı ozanım dilimi çok severim,
Türkçemizi duyanın hayranıyım bilinsin.
Mehmet Bey, Yunus Emre, Atatürk’ü överim,
Bu üç Türk'ü sayanın hayranıyım bilinsin.

Margarin tüketemem, ağzıma batar benim,
Kalbe zararlı derler, aklıma yatar benim.
Eritilmiş sadeyağ burnumda tüter benim,
Zeytinyağlı yiyenin hayranıyım bilinsin.

Pazen yelek sipariş etmiş idi yar bana,
Yerli malı kullanmak bir onurdur, der bana.
Sümerbank kumaşından giysileri ver bana,
Basma fistan giyenin hayranıyım bilinsin.

Istarda dokunurdu eskiden ev sergisi,
Yabana gitmiyordu ne ücret ne vergisi.
Akıllarda kalırdı naylonların yergisi,
Kilimleri yayanın hayranıyım bilinsin.

Kızılların halısı çok özgün nakışlıydı,
Kasabanın testisi fırından çıkışlıydı.
Karaman’ın insanı sorgulu bakışlıydı,
‘Nörüyonlan’ diyenin hayranıyım bilinsin.

Dikbasan Camisinden selalar okunurdu,
Beşkeçilinin sesi kalplere dokunurdu.
Gazalpa’nın çayında çamaşır yıkanırdı,
Tokuçlarla yuyanın hayranıyım bilinsin.

Çeşmelere giderdik helke, güğümü kapıp,
Bahçelere dalardık doğru yollardan sapıp.
İrebiş’e, Elif’e kendince şaka yapıp,
Yanlarından tüyenin hayranıyım bilinsin.

Kışları kar kürürken toprak damdan hoplardık,
Saçaktan sarkan buzu kama gibi saplardık.
Baharda tarlalardan yemlik otu toplardık,
Kenger diken soyanın hayranıyım bilinsin.

Sokakta buz üstünde topaçlar çevirirdik.
Halde sebze satarken sepetler devirirdik.
Çocukluğun, gençliğin haklarını verirdik,
Akranına uyanın hayranıyım bilinsin.

Karamanlı Nevzat’ım, elmaya alışkınım,
Sebzeleri pazardan almaya alışkınım.
Marketlerden uzakta kalmaya alışkınım,
Bakkal adı koyanın hayranıyım bilinsin.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat