Karalı Tahtalar Şiiri - Melih Sular

Beyaz tebeşir rengi mis kokulu ellerin,
Karalı tahtalar önümüdür senin yerin.
Şimdi hangi tepenin ulaşılmaz perisi,
Sen hangi okulun vazgeçilmezisin.

Beyaz önlük yakalı sevinen çocuk,
Senin gözlerin.
Sen hangi uzak şehrin gecesi,
Bir türlü sona ermeyenisin..

Taştan sıvalı penceresi,
soğuktan cızlar.
bahçesinde yoktur iki dal ağaç gölgesi
Tıpkı köy odaları ayrı renk,
Aynı matem.
Bu kaldığın evin yoktur bir cezibesi.

An gelir hüzün, an gelir sevinç mutlak
Yağmuru keskin kar tanesi ıslak.
Tıpkı kahverengi bir dağ,
Köprüsü buzdan yolları kardan.
Tarlaları taştan Şirnak
Bırak artık onu bana bırak…

Beyaz tebeşir rengi mis kokulu ellerin,
Karalı tahtalar önümüdür senin yerin.
Şimdi hangi tepenin ulaşılmaz perisi,
Sen hangi okulun vazgeçilmezisin.

Beyaz önlüklü Okullar dolusu çocuktur
senin özlemin..