Karali Şiiri - Selçuk Dokak

Bakma öyle yüzüme, yaralarım kanıyor
Bir vefasız dünyamı yıktı geçti KaraLi
Ne zaman savaş açsam her seferde yeniyor
Kalbimi bedenimden söktü geçti Karali

Tam bir sene önceydi, O'nu ilk gördüğüm an
Daha dün gibi bilsen, unutmam hiç bir zaman
Bir çift siyah muamma, aklımı baştan alan
Gülerek gözlerime baktı geçti KaraLi

O anda yüreğimin atışı hızlanmıştı
Ben üstüne gittikçe O biraz nazlanmıştı
Meğerse bir yılanmış, çok iyi gizlenmişti
Hiç ummadık zamanda soktu geçti KaraLi

Gönül vermiştim bir kez, olmayası hatamla
Ben onunla birlikte tanıştım keder, gamla
Kurumuş gözlerimden damla düşmezdi damla
Sel edip yaşlarımı döktü geçti KaraLi

Sonbahara razıydım, bırak kenara yazı
Sevginin çoğunu geç, bulamaz oldum azı
Prenses edasıyla geldi Neronun kızı
Roma gibiydi gönlüm, yaktı geçti KaraLi

Diğer yarım olmuştu, aşkı özüme çakıp
Sevda konuştururdu kuru sözüme akıp
''İster as, ister asma'' dedi yüzüme bakıp
İlmeği boğazıma taktı geçti KaraLi

Sevda uykusundaydım, onunla uyanmıştım
Bekli gerçekten sevdi, belki de aldanmıştım
Ben O'nunla mezara girmeye inanmıştım
Benim için dünyada tekti, geçti KaraLİ

Boyun borcu, çekerim dertlerin hepisini
Lakin gönül de çeksin müebbet hapisini
Dokak artık kapattı kalbinin kapısını
Bizde aşık olmanın vakti geçti KaraLi