Karalanmış Defterler Gibi

KARALANMIŞ DEFTERLER GİBİ

Karalanmış defterler gibi hayatım
Kırış kırış yastık kılıfı yüzümdeki ifade
Fırından çıkan buğulu ekmek gibi
Ucu koparılmış yavan lokması ziyade

Açlık çeken gönlüm ekmek fırını
Nar kırmızısı gözlerim aç yeşile
Çimlenmiş buğday taneleri bebeksi
Avuçlarımda kayıp ninnileri toprağın

Bulutları gökyüzünün susuz mu susuz
İnsanları ekmişler sokaklara köksüz
Paran kadar konuş olmuş insanlık aç
Sırtlan makyaj yapmış yavrusu öksüz

Güzlemiş baharlarım kayıp çiçekleri
Uykusuz maviliklerde yelkensiz susuz
Duygusuz kadehlerdeki dudak izleri
Bir daha bir daha içilmek için umutsuz

Yangınlarımı hapsettim yüreğime
Yanışım içten içe sinsi mi sinsi
Ben bilirim ben görür ben duyarım
Yangınıma damla damla su taşır birisi

Bir başımayım mihenk taşıyım yalnızlara
Çarkı Dünya’nın öğütür beni un ufak düşlerim
Toz bulutları öksüzdür ben olmasam nedense
Hep ellerim cebim de gülerek gezmeyi düşlerim.

15.09.2014/Kepez