güzel kılan benliği diye insanı;
kıvrımlarına ölmüyor değilim.
duyamıyorum diye kalp atışımı teninde;
ruhuma huzuru veren sen değil misin?
sırt üstü düştüğüm yatağımda koyverdiğim kahkaham,
loş odamdaki yalnızlık aromam...
http://karalanma.blogspot.com/2018/08/karalanmalar-18.html
Ferman KarakoçKayıt Tarihi : 1.8.2018 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!