Divit uçlu gölgeleri seriyorum kağıda ve sen aklı hep başkasında kalan kadın! ! !
Ne çok imgeli ne çok mağrur susuyorum sana...
Dışarıda değişen iklimler bir ağaca can verir gibi, yahut cinayeti tebessümle dağıtır gibi;
Öksüz bir memleket bırakıyor, toprak damlı uykulara.
Ve ben sesinde buğusu kalmış öykülerden devşirme şair, şiirleri öksüz bırakıyorum.
Ölüme övgüler ve sövgüsü dilimden düşen nice yalnızlıkla, tenimi bölüşerek denize karıyorum.
Seyrime düşen, düş eskisi parkam ve sigarama emanet bir dize dudağımda tutuşuyor...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta