ODUNLUK AĞAÇ
Ben odunluk bir ağaç, sen taptaze fidansın,
Ne meyvem var ne gölgem, vazgeç benle oynama,
Ben yıldızsız bir gece, sen gündüzde nihansın,
Eline kalem alıp, beni hiç karalama.
Benden vefa bekleme, bir ayağım çukurda,
Bana mevsimler kışken, senin için baharda,
Çekildim inzivaya, dışarı çıkmam artık,
Sona doğrudur yolum, gedik açıldı surda.........İNSANİ
Kayıt Tarihi : 7.3.2013 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!