Karakoç'un Ardından Şiiri - Haşim Kalender

Bir çınar devrildi yasta yeryüzü
Alev titrek kaldı şiir ağladı
Mihriban susarken yutkundu sözü
O ummana daldı şiir ağladı

İki bin on iki haziran yedi
Kara haberini ajanslar dedi
Şair Abdurrahim Karakoç adı
Ekranlara geldi şiir ağladı

Hükmü ilahiye uydu yürüdü
Gökyüzünü kara bulut bürüdü
Yücedağ başında beyaz kar idi
Mevla çekip aldı şiir ağladı

Yeri dolmaz koca yürekli adam
Gelenler gidecek kalsın hoş sedam
Bir duvardı kepti yıkıldı odam
Ümitlerim soldu şiir ağladı

Ağıtlar yükseldi koçun hasına
Ağlayarak girdim gün ortasına
Gözlerim yaş ile gönül yasına
Boşaldıkça doldu şiir ağladı

Vuslat beklentisi sona ererken
Mihmandardı şairlerle yürürken
Her canlı ölümü tadacak derken
Kalem mahzun oldu şiir ağladı

Binlerin duası kaplar âlemi
Elbet yas tutacak altın kalemi
Tarifsiz koyduğu acı elemi
Yürekleri deldi şiir ağladı

Sevdadır gönlünden gönlüme akan
Ölüm hakka varış ameldir yakan
İlçen Ekinözü kütükte çıkan
Azrail’di buldu şiir ağladı

Kalenderim aşk kâğıda sığmadı
Dik duruşlu zulme boyun eğmedi
Onsuz battı güneş daha doğmadı
Kara toprak güldü şiir ağladı

07. 06. 2012

Haşim Kalender

Üstad Abdurrahim Karakoçun ölümünü öğrendi-ğimde yazdığım şiir. Allah rahmet eylesin