Karakız Şiiri - Mustafa Yaman 2

Gidersen şayet bir ışık bırak
Bu şuursuz bilinmezlik yıpratıyor beni
Uzakta bile yanında olurum ışığınla
Bana bir teselli bırak
Avunacağım terk etmedi diye
Umutlarımı alıp götürme
Nasıl tahammül ederim bağsız
Bırakma bilinmezlere karakız

Bilirsin senden dönüşüm yok
Tüm yönlerde sen varsın
Maziye bırakırsan şayet kaybolurum
Kilometrelerce hasret doluda olsan
Menzil bahane değil aşarız
Bir umut yaşatır beni karakız

En son gördüğümden beri seni
Sıkıntı katmanları daraldıkça daraldı
Rüzgarlar bile kesmiyor artık
Daralıyorum ateş düşmüş gibi divaneyim
Ne olur, bir defa sor, ben nerdeyim!
Çığlıklarım sensizliğime demir attı
Acılarım diken olup, battıda battı
Sözlerin anlamsız kaldığı günlerdeyim
Her şeyi denedim olmuyor duyarsız
İçim, acıyor nerdesin karakız

Gönül sevdiği ile mutludur
Göz sevdiğini arar, sohbet sevilenle tatlıdır.
Bak nice ayrılıklar yüz sürmüş toprağa
Ellerimi kaldırdım Mevla'ya
Gittiysen şayet bir haber olsun gönder
Bırakma böyle naçar anlamsız
Bir ansan adımı duyarım karakız