Karakalem Oyun Şiiri - Bekir Yıldız

Ölümsüz olmam neyi değiştirir
Kirli bir yüzle gülümsedikten sonra
Anlaşılmasın için değil mi oyunumuz
Hergün yeniden yaşamamız

Taşları selamlıyorum
Mahirdiler saçlarını okşamakta insanların
Oysa Zerdüşt hiç inmemişti aramıza
-bildiğimiz Zerdüşt-
Yani kandırıldık

Gri, mor yahut eflatun
Büyülü tablo, efsunlu şair
Mutlu olmalılar olabildikleri kadar

/Öfkelenip vurunca
Kanar bir masa belki
Duvar ağlar dokunsan
Ölür yatak kucağındakiyle/

Salıverildik çünkü suçluyduk
Öyleyse salınarak
Bir limandan ötekine
Susmalı
Bütün harfleri bağışlayarak

/Gün ekseni etrafında dönmesi miydi dünyanın/