Boynunda kemeriyle,
Sırtında semeriyle.
Kuyruk da feneriyle,
Yola düştü karakaçan.
Semerde yem torbası,
Kara kıldan urbası.
Vakit akşam sonrası,
Yola çıktı karakaçan..
Ahırda yatmak vardı,
Sıpası damda kaldı,
Hava dersen karardı,
Yola düştü karakaçan.
Sahibi topal metin,
Ana babadan yetim,
Gece bu yol çok çetin.
Yola çıktı karakaçan..
Değirmene yol uzun,
Bu yol biter mi kuzum?
Onca toprakla tozun,
Yolcusu kara kaçan.:
Sırtında tam dört çuval,
Ne derman kaldı ne hal,
Mola yok ağırdan al,
Yıkıldı karakaçan….
2024
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 02:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!