bahanemi bohçaya koydum mu ver elini fizan
dünlere doğru koşa koşa
anarşist bir sevinç
beline kadar güllüğe batmışsın biz görmeyeli
tutmuşsun narince aslanağzını
frezyalar ölmüş hasedinden diyeyim
ama geçmiyor bu mazeret yaban ilinde
toprağı deşip
dört ayakla deşip
gelmemek için bir bahane bulabilirsem omuzlarına
eşinip eşinip eşiğinde baharın
güllerden alıkoyabilirsem kapını
çalınmamış olur yurdun değil mi
gücenmeyeceğim
bu yağmuru yağdıramam solan söğüde
bildim kendimi hep
ben anneme mektup yazsam cihan ağlar.
~
Kayıt Tarihi : 3.4.2024 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uça uça "fizana" varabilen
Dağılma ve de yayılma konusunda eline su dökülemeyen
Çiçek...
Durduk yere bir bak omuzunda
Bir bak saçlarında,
Öyle de arsız...
Zaman zaman benzeşiyoruz işte,
"Bahane bol", sevene,
Zor kavuşanlara...
Yaşayan şiir bu bence,
Tebrikler Halise Hanım...
'yaşayan şiir' bu tamlamadan çok hoşlandım.
eksik olmayın hocam, sağ olun.
TÜM YORUMLAR (2)