Karadutum Şiiri - Osman Karahasanoğlu

Karadutu olan bahçe
İşte benim karadutum
Mide kazan, elim kepçe
Seni yerim karadutum

Yolları biraz yokuştur
Ruhum orada bir kuştur
Uğursuz denen baykuştur
Meyvesi bol karadutum

Uzanıp al ye elinle
Tadın alırsın dilinle
Miski amber o yelinle
Gölgen hoştur karadutum

Karadut deyip vazgeçme
Ondan başka şurup içme
Başka bir karadut seçme
Yeşili çok karadutum

Bahçeden ovaya bakıver
Güllerinden taç yapıver
Kışın odun yap yakıver
Isıt beni karadutum

Gün doğumunu hep görsem
Sabanım yok ki çift sürsem
Dut dalından sepet örsem
Doyamadım karadutum

Kışın kapını kaparsın
Yapraksız neler yaparsın
Sen de Allah’a taparsın
Beni bekle karadutum

Baharda yaprak açarsın
Hep göğe doğru kaçarsın
Meyveni yere saçarsın
Şifa oldun karadutum

Her ağaç insan içindir
Bunca ağaçlar niçindir
Hepside bizim içindir
Yine bekle karadutum

Elbisem leke olmuştu
Kabım meyvenle dolmuştu
Dalına kuşlar konmuştu
Kuşların öter karadutum

Dalına salıncak kurdum
Meyven için sana vurdum
Sıcakta gölgende durdum
Affet beni karadutum

05.12.2012

Mangalıa/Romanya