Ne zamandır teslim olmuyor gözlerim uykuya...
Her sürgün bir şafakta son buluyordu ya,
Ben poyraz olup esiyorum sabahlara...
Her biri diğerine karışıyor,
Uçuşuyor, sol anahtarları, perdeler, notalar...
Kimse inanamıyor, gemisi batarken,
Kaptan köşkünde keman çalan sanatçıya!
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!