Karadeniz Şiiri - Zennehar Yılmaz

Tayfası yok gemimin ben tek tabancayım Gene sevdali yüreğumle tayfa aramaktayım Karadeniz kabarma gör bende yaralıyım Sevmemiş sayma beni ben öteden karalıyım Devirme kayaları suçu yok günahı yok Benide böyle yakanın vicdanı yüreği yok Kapıldım bir denize oda karali değil Meğer sevmiş sanmışım benden oralı değil Afrası tafrasını çektim sandal gibi Karadenizim kızma sevdiğim yok senin gibi Kayalar kuma döner yüreğim muma döner Bu dünya yalan dünya elbet banada döner Kaptırmış gidiyorum Karadeniz seferim Bilmem bu yaralı yürekle daha nasıl severim Aşk dediğin yürekte günlük değil ömürlük Kabarma Karadeniz senle sevdam ebedi özgürlük Bir sana ağlarım bir de yanan geçmiş ömrüme Bu gidiş iyi görünmez seninle giderim ölüme Kaptırdım yüreğimi yine deli kara sevdaya Rüyalar bitti karadeniz artık gel dönelim dünyaya