Karadeniz Şiiri - Funda Menekşe

Hatırlarım,
Hırçın dalgalarında savrulduğum
Kömür karası saçların ve
Bir beyaz yelkenli gibi yorgun,
Yosun kokar,
Oltanın ucunda kalmış
Çocukluğum.

Korkmadan dolaştığım caddeleri,
Gri gökyüzü altındaki engin denizi,
Hatırlarım, mertti insanların yüreği
Ürkmeden tutardım uzatılan elleri.

Yemyeşil çayırlarına yaylaların
Başımı koyuşumu ana kucağına koyarcasına.
Dingin, huzurlu…
Ve gölgesinde oturduğumu
Bir baba gibi ladin ağaçlarının.

Hatırlarım,
Telaşsız adımlarımı sokaklarında
Ve taş sektirişlerimi dere boylarında
Karadeniz mazide kalan bir an
Bazen bir cam parçası avuçlarımda
Sıktıkça akan birkaç damla kan
Düşündükçe bugünüme sızan.

Karadeniz kah kapanmaz yara içimde
Kah bir gülümseme yüzümde.
En kıymetlilerimi bıraktığım geride,
Hatırlarım ve ne vakit gözlerimi kapatsam
Karadeniz’de yaşlanırım.