Ah Karadedem yine aklıma geldin
Hani gidenler unutulurdu
Hani iki yıl içinde biterdi
Unutmadım onca geçen yıllardan
Biliyorum ayaklarında dimdik durdun
Hiç kimseye aman dilemedin
Naciye annem gittikten beri yalnızdın
Bize çok şeyler öğrettin
Fakirlik vardı ama ne acı
İsmail amcam da gitti evlatlık
Sonra Mevlüt'ü gurbete verdin
Direnmek ve sabırla geçen yıllar
Sonra adımı veren halamı kaybettin
Her zorun ardından İçinden ağladın
Sana baktıkça her çizgi izlerinde
Acı yılları yüzünde görürdüm
Yüzbaşı namıyla titiz bir adamdın
Sanki lider gibi yön verendin
Her mecliste güzel sesinle söylerdin
Türkülerin acıklı akan bir pınar gibiydi
Kırmızıyı sevmezdin deriyi giydirmezdin
Ellerini yıkamayanın eline su dökerdin
Temizliği öğütleyen ,bu konuda tavizsiz
Çöğürlü Köyünün en titiz adamıydın
Ah karadedem bayramda seni arar gönlüm
Köye vardığımda gözümde canlanır anılarım
Seni görür gibi uzunca geçmişe dalar
Avluda odun kestiğini hatırlarım
Unutmam, hele o son günü, dimdik ayaktaydın
Her şartta soyadın gibi Yılmaz'dın
Bilesin ki biz hala hep biriz
İzindeyiz son nefese kadar minnetsiz
Gülbey Yılmaz
Kayıt Tarihi : 18.6.2024 02:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kardeşim benim çok teşekkür ederim.Eski günler gerçekten eskidi ama bizim duygularımız hala ilk gün gibi sade ,gösterişsiz ve özel olarak devaam ediyor.Unutmak ne mümkün ,unutmak kelimesi bizlere hep yabancı ,hep el olarak kalacak.Selamlar sagılar benden de en hasından.
TÜM YORUMLAR (2)