Karacaoglan gönlüm Şiiri - Zülfükar Şahin

Demirden kafesler yaptım
Kara betonlar döktüm
Kanayınca yürek yarası
Özlem meltem meltem esti
Sürdü çıktı arasından
Benim Karacaoglan gönlüm
Ah gönlüm kendi gönlüm

Fırtanalar aldı seni
Savurdu taştan taşa
Hep olmazlara düştün
Laf anlamaz bir çocuksun
Otur oturdugun yerde
Benim Karacaoglan gönlüm
Ah gönlüm kendi gönlüm

Benim duygularım rakının şişede durmadıgı gibidir
Taşmak için son damlasını bekleyen bardak
Bir saz tınısı duydugunda dag başında titreşimini bekleyen çıg gibidir
Çoban yıldızı gibi dostur yarım küre yanlızlarına hep
Benim duygularım koşulsuzdur göz yaşlarından öte
Ve masumdur bir bebek kadar
En hafif rüzgara bile kayıtsız kalmayan yaprak gibidir
Bazen daglardan koparda düşer yatagına gürül gürül
Bazen ceren olur ceylen olur taştan taşa
Boncuk olur süs olur yagız bir ata
Yanınca yüregi bir güzelin
Köşük olur
Nakış olur
Düşer türkmen kilimine baştan başa

Ah gönlüm Karacaoglan gönlüm
Ah gönlüm kendi gönlüm